– Pilaszków

Pierwsze wzmianki o Pilaszkowie „Pelascowo” pochodzą z 1359 r. z dokumentu księcia Siemowita dla arcybiskupa Jarosława Bogorii Skotnickiego. Lokacja wsi na prawie polskim zapewne nie powiodła się, gdyż w 1375 r. arcybiskup Jan Suchywilk przeniósł wieś Pelaszkowo na prawo średzkie i nadał sołectwo Hankowi Kierszanowi, mieszczaninowi łowickiemu „wraz z wszystkimi użytkami, rolami, łąkami, lasami, borami, pastwiskami, wodami”. Następną wzmiankę o Pilaszkowie odnajdujemy w dokumencie fundacji parafii św. Ducha w Łowiczu z 1404 r. (Pyelaskovo). Nazwa Pilaszków ma pochodzenie odosobowe od słowa „Pielaszek”. W XVI w. wieś liczyła 8 łanów kmiecych. W 1739 r. miała 11 gospodarzy posiadających 18 wołów i 16 krów. Od 1767 r. wójtostwo przeszło w posiadanie Kruszewskiego, skarbnika łęczyckiego, następnie w dzierżawę Karola Bethe. W 1781 r. wieś przeszła na uposażenie dla Domu Księży Emerytów w Łowiczu. W 1822 r. miała 24 domy, zamieszkiwało w nich 159 osób, inwentarz żywy: 19 koni, 57 wołów, 86 krów, 31 świń, 6 owiec oraz ule. W 1905 r. w Pilaszkowie miał miejsce tajny zjazd Polskiego Związku Ludowego, który stał się zaczątkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego. Dziś w budynku dawnej szkoły mieści się Izba Pamięci ZNP.

Wieś obecnie liczy 325 mieszkańców.

Palestyna jest koło Łowicza

Niedaleko na zachód od miasta leży Palestyna. Dawniej obszar ten położony pomiędzy Łowiczem, Pilaszkowem i Jamnem był niewielkim pilaszkowskim przysiółkiem. Położony na niewielkiej „wysepce” rozciągających się tu wcześniej bagien, błot i trzęsawisk stanowił tajemniczą, niezwykle położoną ziemię. Obecnie w miejscu dzikich zarośli i bagien powstały uprawne pola.

A. Szymajda, Do łowickiej Palestyny, „Nowy Łowiczanin”, 1996.

Back to top